Depresja (pomoc psychologiczna, leczenie depresji Katowice)

Depresja, czy zły dzień?

„Rozdarcie ze strachem o jutro kiedy, miną?

Może wcale, Boże nie pozwól mi tak myśleć.

Tyle złego mnie spotkało, cóż może się stać jeszcze?

Nie chcę wiedzieć Boże mój nie wytrzymam tego już.

Moje serce już nie raz rozrywało, ale teraz leży jak rozbity kryształ.

Co mam zrobić Boże mój, czy do Ciebie mam już pójść?

Zawsze chciałeś bym tu był, wiesz że ja to zmienić chciałem.

Nie chcę pragnąć tego życia, nie chcę kochać, nie chcę płakać,

nie chce Cię o łaski błagać.

Teraz jestem całkiem sam, mam problemów pełen dzban.

Czemu nie mam siły podźwignąć tego, co los mi dał?”

Każdy wiersz można analizować z różnych stron. Można zachwycać się środkami literackimi użytymi przez autora, czy też skupić się na samej treści, w której zawarty jest pewien przekaz poety. Są to tylko niektóre z licznych możliwości analiz, jakich może nam dostarczyć wyobraźnia albo w przypadku uczniów, pani od polskiego. Myślę, że stosunkowo rzadko taki typ twórczości, służy jako źródło zaobserwowania objawów psychopatologii, a konkretnie symptomów depresji i właśnie dzisiaj w takim celu nam posłuży.

Depresja jest jednym z najczęstszych zaburzeń psychicznych. Mówi się nawet o tym, że nastała era melancholii. Problemy z nastrojem są obecnie tak powszechne, że wśród chorych psychicznie, zaczęto traktować depresję tak samo jak zwykłe przeziębienie. Depresja najczęściej dotyka ludzi młodych, między 16, a 25 r.ż. – jest to trudny okres czas dojrzewania i podejmowania ważnych życiowych decyzji. Drugą grupą, która jest również jest w dużym stopniu narażona na ryzyko zachorowań, są ludzie starsi, którym trudno się odnaleźć w sytuacji, kiedy kończą karierę zawodową i przechodzą na emeryturę.

Na podstawie wiersza , spróbujmy prześledzić z jakimi problemami i dolegliwościami, świadczącymi o depresji, boryka się nasz bohater. Na pierwszy plan, po przeczytaniu całego tekstu, wysuwa się wszechobecny lęk i smutek. W przeżyciach mamy do czynienia z lękiem przed jutrem, przed podejmowaniem decyzji, przed uczuciami i ich ekspresją w postaci płaczu. Smutek ujawnia w samej treści podejmowanych przemyśleń, które są aż nazbyt pesymistyczne. Faktycznie Poczucie lęku i smutek, należą do dwóch najbardziej diagnostycznych objawów, z których będą wynikać inne. W literaturze przedmiotu mówi się o lęku wolnopłynącym, czyli takim który stale towarzyszy choremu na tym samym poziomie natężenia.

Kolejnym objawem są myśli samobójcze. W wierszu można to zauważyć w sformułowaniu „Co mam zrobić Boże mój, czy do Ciebie mam już pójść? Zawsze chciałeś bym tu był, wiesz że ja to zmienić chciałem.” Istotnie, myśli samobójcze są poważnym i realnym zagrożeniem dla osób z depresją. Jak wskazują statystyki, większość chorych ma myśli samobójcze około 50% podejmuje próbę samobójczą, a 25% faktycznie popełnia samobójstwo.

Kolejnymi objawami jakie ujawnia podmiot liryczny są niechęć do kontaktów z innymi oraz brak motywacji i poczucie bezsilności, w obliczu konieczności podjęcia działań. Wycofanie społeczne, jest częstym objawem depresji i źródłem dodatkowych cierpień, ponieważ u takiej osoby wzrasta poczucie winy, że przez swój stan nie może uczestniczyć w życiu bliskich. Pozbawiona jest też przez to naturalnej sieci wsparcia jaką dają inni ludzie w trudnych chwilach. Brak chęci do działania najczęściej ujawnia się w trudnościach z porannym wstawaniem. Osoba nie jest w stanie podnieść się z łóżka i być aktywna w ciągu dnia. Generalnie jest tak, że osoby z depresją gorzej czują się rano, a wieczorem ich stan nieznacznie się poprawia.

Symptomem, który jest ważny w obrazie klinicznym depresji, a którego nie możemy zaobserwować w wierszu, jest brak zainteresowania i odczuwania przyjemności z aktywności, która wcześniej była dla nas ciekawa i budziła radość.

Dodatkowym kryterium diagnostycznym jest też czas utrzymywania się objawów. Symptomy muszą utrzymywać się co najmniej przez dwa tygodnie. Jest to ważne, ponieważ każdy z nas czasem przeżywa okresy smutku i przygnębienia, a nie zawsze musi być to depresja. Poza tym smutek i zły nastrój często wiążą się z konkretnym epizodem z naszego życia, a depresja raczej rzadko jest kojarzona z określonym zdarzeniem.

Co zrobić gdy już stwierdzimy, że nasz zły nastrój to nie zwykły smutek, a być może właśnie depresja? Mamy dwa sposoby przeciwdziałania objawom depresji i ich nawrotom im w późniejszym czasie. W początkowym etapie choroby zaleca się farmakoterapię, czyli konsultację z lekarzem psychiatrą, który przepisując odpowiednie leki pomoże nam zmniejszyć opisane wyżej objawy. Jednak leki mają działanie powierzchowne tzn. zmniejszają objawy, ale nie wyjaśniają przyczyn pojawienia się ich, przez co często po zaprzestaniu brania leków istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu choroby. Sposobem poznania przyczyn, a przez to przeciwdziałania nawrotom, jest psychoterapia. Pomaga ona, między innymi, odpowiedzieć sobie na pytanie dlaczego akurat teraz mamy problem z depresją. Często u osób cierpiących na depresję można zaobserwować charakterystyczne cechy osobowości towarzyszące im od najmłodszych lat, takie jak: niska samoocena, nadmierna nieśmiałość w kontaktach interpersonalnych, nadwrażliwość na krytykę. Są to cechy charakteryzujące tzw. osobowość depresyjną, które wykształciły się we wczesnym dzieciństwie. Psychoterapia pozwala na zidentyfikowanie jakie przeżycia doprowadziły do wykształcenia tych cech i problemów z depresją w późniejszym okresie.

Podsumowując można powiedzieć, że depresja choć jest zaburzeniem niejednokrotnie bardzo uciążliwym i często spotykanym, to jednak obecnie dzięki profesjonalnej pomocy farmakologicznej oraz psychoterapeutycznej, możemy z nią skutecznie walczyć i jej przeciwdziałać.

Bibliografia:

http://www.netkobiety.pl/t38073.html

Carson, R.C, Butcher, J.N i Mineka, S. (2006) Psychologia zaburzeń. Gdańsk: Wydawnictwo Psychologiczne

Seligman. M.E.P. (2003) Psychopatologia. Wdawnictwo Zysk i S-ka